ایران آنلاین/ افشین شهمردای/ عوامل زیادی دست به دست هم داده است تا بعد از سقوط داعش و پیروزی جریان مقاومت، نظم سیاسی جدید در این نقطه خاورمیانه شکل نگیرد. درست در هفته ای که قرار است تهران میزبان اجلاس سران سه قدرت تاثیر گذار جنگ سوریه(ترکیه، روسیه و ایران) باشد و جبهه مقاومت برای فتح آخرین خاکریز تکفیریها در ادلب خیز برداشته است، مقام های صهیونیستی در شیپور جنگ های تازه دمیده اند.
جنگنده های این رژیم به صورت بی محابا مواضع نیروهای مقاومت و ارتش سوریه را هدف قرار داده اند و در همان حال نخست وزیر این رژیم سران جناح سازش پیشه عرب را به یک کارزار جدید علیه ایران فراخوانده است.
بنابراین یک سناریو امنیتی جدید در خاورمیانه عربی در حال اجرا است. اساس آن بر داغ نگه داشتن خاکستر جنگ داعش در سوریه و عراق استوار است. اهداف این سناریو پنهان نیست. مقام های تل آویو به صراحت می گویند که می خواهند مانع از جشن پیروزی مقاومت و ایران در سوریه شوند. پیداست که در نظر طراحان این سناریو سقوط ادلب و فتح کامل سوریه به دست جریان مقاومت یک کابوس بزرگ است.
در روزهای اخیر دولت نتانیاهو همه اهرم های فشار امریکایی و عربی را بکار گرفت تا روابط ایران با سه شریک مهم عربی اش (سوریه، لبنان وعراق ) را برهم بزند. در این مسیر، رسانه های تحت نفوذ صهیونیستها و سعودیها موجی از شایعات خطرناک منتشر کردند.
خبر اول این بود که مدعی شدند ایران در لبنان کارخانه پیشرفته تسلیحاتی با هدف تجهیز ارتش های منطقه ایجاد کرده است جنجال برخاسته از این اتهام چنان دامنگستر بود که می توانست روابط تهران با دولت تازه تاسیس بیروت را تیره سازد اما خوشبختانه دولت لبنان با هوشیاری و تکذیب به موقع آن، نگذاشت رویای صهیونیست ها تعبیر شود. خبر دوم به فاصله اندکی از خبرگزاری رویترز سردرآورد که در آن ایران متهم شد که فناوری موشکهای بالستیک خود را در چند نقطه حساس عراق مستقر کرده است و قرار است گروههای میلیشیای عراق به این فناوریها مجهز شوند.
این جنجال خبری خطرناکتر از سوژه کارخانه تسلیحاتی لبنان بود زیرا در زمانی اعلام شد که فردای آن روز پارلمان جدید عراق شروع بکار کرد پارلمانی که تکلیف نخست وزیر و دولت جدید روشن می کند. این اتهام با اظهار نظر طرف های امریکایی به صورت جنجال بین المللی در آمد و بیم آن می رفت که آتش از بدبینی و اختلاف را میان دو همسایه شعله ور سازد اما سیاستمداران بغداد در واکنش به موقع خویش آن را خنثی کردند.
درگرماگرم این جنجال های خبری بود که ارتش صهیونیستی حملات خود به مقرهای جریان مقاومت در سوریه را از سرگرفت در شب حمله نخست وزیر رژیم با چهره ای برافروخته مقابل دوربین ها ظاهر شد و در تهدیدی بی سابقه اعلام کرد که مراکز استراتژیک ایران در عراق و لبنان هدف قرار خواهد داد. همزمان یک مقام نظامی این رژیم نیز مدعی شد که در 18 ماه گذشته 200 حمله هوایی به سوریه انجام داده است که هدف عمده این حملات از بین بردن مقر نیروهای ایرانی بوده است.
بنابراین همه چیز نشان از این واقعیت دارد که پروژه اصلی حریفان منطقه ای ایران(اسرائیل و عربستان) در این مرحله امنیتی نگه داشتن فضای منطقه و به تعبیری میلیتاریزه کردن آن است.
شکی نیست که دولت نتانیاهو این مرحله از پروژه بحران آفرینی را به نیابت از سه قدرت غربی و دو قدرت عربی بازنده صحنه سوریه یعنی، امریکا، فرانسه ، انگلیس از یک سو و عربستان و امارات از سوی دیگر پیش می برد. مقام های امریکایی به صراحت گفته اند که جبهه ضد اسد باید برای جلوگیری از تغییر توازن قدرت و آنچه آنها خلاء حضور معارضان اسد می نامند متحد شوند.
سیر تحولات منطقه به سمتی رفته است که زورآزمایی ها از خاک سوریه به اتاق های دیپلماسی کشیده شده است و در آستانه فتح ادلب دو ائتلاف حامیان اسد ( ایران، ترکیه، روسیه و اخیراً قطر) و جبهه ضد مقاومت (امریکا، اروپا و عربستان اسرائیل) به یک رویارویی جدید کشیده شده اند.
فقط عربستان و اسرائیل نیست که خود را بازنده اصلی پروژه براندازی اسد می بینند بلکه دولت های امریکا و فرانسه نیز به همین میزان از سوی شرکای خود تحت ملامت هستند
ائتلاف ضد اسد نه تنها در میدان جنگ و خاک سوریه وادار به عقب نشینی شده است بلکه در عرصه دیپلماسی نیز بسیاری از کارت های بازی را از دست داده است
در ماههای اخیر ائتلاف پیروز در جنگ داعش توانستند با پیشگامی شخص پوتین ابتکار مذاکرات آتش بس در سوریه را از ژنو و وین به منطقه بکشانند در همین راستا مسکو و آستانه میزبان نمایندگان دو جناح درگیر بود و اکنون نیز قرار است مرحله جدید این مذاکرات در تهران دنبال شود اتفاقی که برای سعودیها و اسرائیلی ها یک کابوس بزرگ است
نظرات شما عزیزان: